Pnömoni

Akciğer parankim dokusunun enfeksiyonudur. Pnömonide bir tek hasta-lık seyri yoktur. Hastalığın seyri; erken mikroorganizmalara, kişinin bulunduğu ortama ve akciğerlerde hasara uğrayan yerin büyüklüğüne göre değişir. Etyoloji: Bir çok bakteri türü pnömoniye neden olur. Antibiyotiklerin kullanılmaya başlanması ile pnömoni mortalitesi düşmüş ise de in-san ömrünün uzaması veyaşlı nüfusun artmasına bağlı mortalite oranında tekrar artışlar görülmektedir.

Yaşhlarda görülen pnömokoksik pnömoni sıklığı; ülkemizde, yatış gerektiren 100.000 vakadan 139’u pnömoniye bağlıdır. Pnömoniye bağlı her 10 ölümden 9’u 65 yaş üstündeki hastalardır. EO)olojık olarak pflöınoniler dört şekilde sımilandırdır. 1. Bakterilerin orofarenjial mukozadan, alt solunum yollarına inmesi ve enfeksi-yona neden olması. 2. Kişilerin yaşadıkları ortamdan kaynaklanan pnörnoniler •(tipik ve atipik pnömoniler).

LOBER PNOMONI. Lober pniSmoni, akciğerlerin loblarının bir ya da bir kaçının enfekte olmasıdır. Lo-ber pnömoninin klasik tipini, Pnömokok Pnömonisi oluştutrmaktadır. Enfeksiyon, bir ya da birkaç lobda ya da aynı şekilde segmentlerde gelişebilir. Önceki yıllara göre daha az görülmektedir. Bunda soğuğa karşı giyinmenin, evlerin ve ısınma şartlarının daha ii ol-ması etkili olabileceği gibi antibiyotiklerin de rolü büyüktür y .

Etyoloji: Etken pnömokoklardır. bunlar nazofarenks mukozası florasında olabilir ve zaman zaman herkeste bulunabilir. Ileri yaşta olanlarda, alkol alanlarda, konjestif kalp yetmezliği, kronik karaciğer yetmezliği, malign hastalığı olanlarda, immünosüpre-sif ilaç ve kortikosteroit kullananlarda vücut direnci azaldığı  için daha fazla görülür.

Hastalık, akut başlar. Boğaz sekresyonunun alt solunum yollarına aspire edilmesi ile etken, akciğerlere ulaşır ve enfeksiyon yapar. Enfeksiyonun bu gelişiminin 4 aşa-ması vardır: 1. Eksüdasyon dönemi, alveollere ulaşan etken, ödemli bir alveolit oluşturur. 2. Kırmızı hepatizasyon dönemi, 2 – 3. günde başlar. Ödem sonucu alveol içine sı-zan sıvıda (eksüda), fibrin fazlalığı nedeniyle pıhtılaşma olur. Pnömonili kısım sert, ha-vasız görünümüyle karaciğere benzediği için bu ad verilir.

3. Gri hepatizasyon dönemi, enfeksiyonun 4 – 6. gününde başlar. Artık alveol içi-ne kapillerden bol lökosit geçer ve akciğer gri bir renk alır. 4. Rezolüsyon dönemi, 6 – 8. günde başlar. Parçalanan lökositlerden çıkan ferment-ler fibrini eritir ve eksüdayı sulandırır. Makrofajların da artıkları fagosite etmeleri ile bal-ler dışarı atılmasıyla pnömonili alan tekrar hava almaya başlar.

Belirti ve bulgular: Genellikle hastalığın öncesinde üst solunum yolu enfeksiyonu vardır. • Aniden başlayan ve 15 – 45 dakika süren titreme, • 39 – 40°C ye varan ateş, • Kırgınlık ve yorguniuk, • Yan ağrısı (Enfeksiyonun olduğu akciğer bölgesinde, öksürükle artar.), • Öksürük (İlk iki gün kurudur.), • Yüzde kızarıklık,  Siyanoz,  Dispne, Kiremit renginde, paslı yapişkan balgarn görülmeye başlar (2. dönemde, kırmızı hepatızasyon dönemi).