Valentino’nun Resort 2026 koleksiyonu, Alessandro Michele’in romantik ve teatral cihanında yeni bir perde açıyor. Marili Andre’nin çektiği fotoğraflarla birlikte Michele, bizi pastel tonlarla döşenmiş, sessiz ve şahsî bir alana, bir yatak odasına, davet ediyor. Somon pembesi saten nevresimler, pastel mavi halılarla tatlı bir kontrast yaratırken, bu yumuşak atmosferin içindeki modeller bazen gazete okuyor, bazen makyaj tazeliyor, bazen de yalnızca dalıp gidiyor.
Michele’in yarattığı bu sinematik dünya, kıyafetlerin önüne geçmiyor; tam bilakis, giysiler bu dünyanın bir uzantısı üzere hissettiriyor. Bayan ve erkek koleksiyonları ortasında çizilen sonlar geçirgen; 75 bayan ve 57 erkek görünümünün her biri, tıpkı sinematografik lisanın içinde var oluyor. Tüm bu sahneler, Chantal Akerman’ın ‘Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles’ sinemasındaki meskenin sessiz, neredeyse durağan atmosferini çağrıştırıyor; izleyeni içeri çeken, vaktin yavaşladığı bir dünya bu.
Moda dünyasında Michele’in estetiği ekseriyetle keskin çizgilerle bedellendiriliyor, ya tutkuyla benimseniyor ya da büsbütün karşı çıkılıyor. Lakin bu koleksiyonda, onun imzası haline gelen maksimalist ayrıntılar daha derin, daha içe dönük bir hisle yine yorumlanıyor. Tahminen de gece dışarı çıkmadan evvel yatağın kenarında geçirilen birkaç dakikayı; ya da gecenin sonunda, kıyafetleri bile çıkarmadan uyuyakalmayı anlatıyor bu görünümler.
Valentino Resort 2026, gösterişli bir sahne yerine yumuşak bir öykü anlatıyor. Ve Michele, bu öyküyü yaşanmışlık hissiyle anlatmayı seçiyor.
