Trençkotun Sessiz Gücü -

“2025 İlkbahar-Yaz döneminde trençkot tekrar doğuyor!” demeyeceğiz zira o aslında hiç ölmedi. Moda dünyasında kimi modüller vardır; trendlerin değişim suratına karşın kendine sabit bir yer edinir. Trençkot da onlardan biri… Ne en argümanlı modül, ne de dönemin sürprizi… Lakin her dönem yine kendini hatırlatmayı başarıyor. Evet, tam olarak ikonik olan bu silüetin sessiz lakin kendinden emin bir duruşu var.

Bugünlerde kısa versiyonlarıyla daha genç ve dinamik bir profil çizen, yere kadar uzanan modellerle klasik çizgisini sürdüren trençkot, tekrar keşfetmeye açık bir modül olarak karşımızda. İster topuklu ayakkabılarla şık görünüme, ister sneaker’larla koşuşturan kent günlerine… Trençkot her öyküye uyuyor fakat asla sıradanlaşmıyor. Her ortamda kendini geri planda tutarak tamamlayıcı bir vazife üstleniyor. Tahminen de cazibesi tam olarak burada yatıyor: dikkat çekmeden istikrar kurmasında…

2025 İlkbahar döneminde trençkot klasik çizgisini korurken birtakım güncellemeler de alıyor: oversize bölümler, pastel renkler, çağdaşlaşan yorumlar dikkat çekiyor. Klâsik bej tonları hâlâ tercih edilse de, yeni dönemde gri, toz pembe ve sütlü kahve üzere alternatifler de gardıroplarda yer buluyor.

Tahmin edebileceğiniz üzere, trençkot I. Dünya Savaşı’ndaki siperlerde giyilmek üzere hafif, esnek ve hava şartlarına güçlü bir palto gereksiniminden doğdu. Lakin günümüzde hâlâ çok kadar popüler…

Trençkotun kökenleri 1800’lerin başlarına kadar gidiyor. O devirde moda dizayncıları, beyefendilere yakışacak kadar şık lakin hava şartlarına güçlü kumaşlar arayışındaydı. 1823’te Charles Mackintosh tarafından tasarlanan “mack” isimli palto, kauçukla kaplanmış pamuktan yapılmıştı lakin makus kokuyor ve güneşte eriyordu. Bir mühlet sonra John Emary, yağmurlu havalar için su geçirmez bir kumaş geliştirdi ve Latincede su manasına gelen “aqua” ve kalkan manasına gelen “scutum” sözlerinden oluşan “Aquascutum” isimli markasını kurdu. Çabucak akabinde Thomas Burberry, nefes alabilen ve makus kokmayan su geçirmez bir gabardin kumaş geliştirdi. I. Dünya Savaşı başladığında, İngiliz subaylar yünlü, ağır ve rahatsız paltolar giyiyordu. Lakin siperlerde daha fazla vakit geçirdikçe, daha fonksiyonel bir şeye muhtaçlık duydukları ortaya çıktı. O periyotta subaylar ekseriyetle üst sınıflardan geldiği için kendi üniformalarını kendileri satın alıyorlardı. Hem kâfi muhafaza sağlayan hem de onları şık gösteren bir palto için moda tasarımcılarına başvurdular. Zira savaşın ortasında bile moda, toplumsal hiyerarşiyi pekiştiren bir ögeydi. İşte trençkot bu türlü doğdu. Hem Burberry hem de Aquascutum bu dizaynın sahibi olduklarını argüman ediyor.

Savaştan sonra trençkot, bir ikon hâline geldi. Bu, Hollywood sinemalarıyla daha da pekiştirildi. Audrey Hepburn’ün Breakfast at Tiffany’s’deki yağmurlu sahnesi ya da Humphrey Bogart’ın The Maltese Falcon ve Casablanca’daki siluetleri, trençkotun modayla olan ilgisini vakitle daha da güçlü kıldı.

Askeri geçmiş, 20. yüzyılın ikonik sinemalar ve kent hayatının pratik gereksinimleri ortasında köprü kuran bu modül, her vakit hem fonksiyonel, hem de estetik bir alternatif olarak öne çıkıyor. Uzmanlara nazaran ise trençkot bugün hâlâ tanınan zira tıpkı kot pantolonlar üzere, bir muhtaçlıktan doğup vakitsiz bir halde hem fonksiyonel hem de şık kalmayı başardı.

Bazı modüller var ki trend olmasa da daima oradadır. Trençkot, tam olarak bu türlü bir yerde duruyor.